Koopjesjaagster op de Markt

Weer een nieuwe blogstart
De laatste tijd maak ik weer veel mee in de hoedanigheid van Koopjesjaagster. Steeds vaker kriebelde het weer om een plek te hebben waar ik deze belevenissen kwijt kan. Maar jeetje, die blog daar had ik al jaren niets mee gedaan. Zou ik niet gewoon een nieuwe maken? Bestond die blog eigenlijk nog wel?
Even googlen leverde op dat mijn blog nog bestond, en ik voelde me er meteen weer thuis. Dus ga ik hier maar gewoon weer verder met bloggen.



Wilt u misschien...?

Waar ik vandaag graag over wilde vertellen was mijn avontuur op de markt. Je weet wel, waar je gulden een daalder waard is. Nou valt dat hier vaak vies tegen, dus ik kom er vrijwel nooit. Maar samen met zus wilde ik even naar de Primark en de markt is daar voor de deur dus daar wilden we dan ook wel even overheen. Zus kocht een paar dingen, maar ik had zelf niet direct iets nodig. We waren alweer omgekeerd om richting auto te gaan toen wij van een jongedame een muntje aangeboden kregen. Ze legde uit dat deze 1,50 korting gaf en bij elke kraam op de markt te besteden was. Enigszins achterdochtig informeerde ik vanaf welk aankoopbedrag dat zou zijn, maar er bleek geen minimum aankoopbedrag aan vast te zitten. Nou graag dan!

Een beetje stout
We besloten dan nog maar wat verder de markt over te lopen om te kijken waar we deze aan uit zouden geven. Op een gegeven moment zie ik het meisje weer lopen en zie hoe een aantal mensen die zij aanspreekt de muntjes weigeren. Jeetje, wat zonde, mensen laten dus echt gewoon gratis geld liggen! Niet lang daarna kwamen we een andere dame tegen dan de eerste die óók deze muntjes stond uit te delen. En ja, toen werd Koopjesjaagster, met de weigerende mensen nog in haar hoofd, een beetje stout. We namen opnieuw voor ons allebei een muntje aan. Dat was ongetwijfeld niet helemáál de bedoeling, maar de vraag was "Wilt u misschien een muntje voor 1,50 korting?" en niet "Heeft u al een muntje gehad voor 1,50 korting?" welke ze wellicht beter hadden kunnen stellen als ze geen dubbele muntjes wilden uitdelen. Nou ja, ik had ook niet het idee dat het deze dames echt veel uitmaakte en een leuke promotiestunt voor de markt was het zo zeker!

Waar we het aan uitgaven
Zus  kocht met haar ene muntje plus één euro bijbetaling vier eenvoudige broden. Wow, brood voor 25 cent per brood dus uiteindelijk. Met het andere muntje kocht ze zonder bijbetalen 2 kleine focaccia broodjes.
Na lang twijfelen (gek genoeg heb ik met gratis geld uitgeven altijd veel meer twijfels over de juiste bestemming dan bij gewoon geld) besloot ik bij een uiterst vriendelijke groenteboer te vragen of ik de aanbieding van twee bakken aardbeien voor 2,99 ook met mijn 2 muntjes mocht betalen. En dat was geen enkel probleem. Nu dus voor nop twee bakken aardbeien en ze ruiken erg lekker dus hoop dat ze ook zo smaken. Verder kocht ik niets, dus het uitstapje was zeer low budget. Ter info: Zuslief is (helaas) in het bezit van een gehandicaptenparkeerkaart waarmee je in onze gemeente gratis parkeert. Van het enorm dure parkeergeld wat mij er normaal van weerhoudt om naar de markt te gaan was dit keer dus ook geen sprake.  



Herkennen jullie het dat je 'gratis geld' (kadobonnen, volle spaarkaarten, dit soort muntjes etc.) zorgvuldiger uitgeeft dan 'gewoon geld' of is het bij jullie juist andersom of geef je in beide gevallen op dezelfde manier geld uit?